IV. "Some say we're never meant to grow up"

 Witajcie moi kochani! :3

Ten rozdział jest taki dziwny, ale szczerze mówiąc... Uwielbiam go xd

Bardzo dziękuję za te wszystkie wyświetlenia i komentarze :D 

Rozdział z dedykacją dla mojej najukochańszej Oli <3 :* i Rainbow Exorcist (tęskniłam za twoimi komentarzami :3 )

To chyba tyle ;3 Liczę na jakieś komentarze, żebym nie czuła się alone ;-; xd 

__________________________________

Gerard

Lindsey postanowiła mnie wyciągnąć na całą tą dyskotekę. Nienawidzę chodzić na szkolne dyskoteki, bo nie ma tam co robić. A przynajmniej zazwyczaj. Kiedy weszliśmy na salę dostrzegłem tego małego cwela-Franka.

-Wiesz, że Frank przyszedł ze Stellą? -odezwała się nagle Lindsey

-Z tą suką? -zdziwiłem się, a po chwili zaśmiałem

-Nie nazywaj jej tak- spiorunowała mnie wzrokiem- Wiem, że czasami zachowuje się dość... kontrowersyjnie ale nie zasłużyła na miano suki

-Nie, wcale- mruknąłem pod nosem

Czarnowłosa delikatnie mnie szturchnęła. 

Przez pierwsze 20 minut leciały jakieś imprezowe piosenki, aż w końcu włączyli jakąś wolną balladę. Po kilku sekundach dotarło do mnie, że wypadałoby zaprosić Lindsey do tańca, zanim uczepi się jej jakiś podrywacz. Pociągnąłem ją na parkiet i przytuliliśmy się do siebie. Podczas tego "tańca" zauważyłem Franka ze Stellą. Gdybym był miły i kulturalny, to pewnie podszedłbym do niego i powiedział, że nie warto umawiać się ze Stellą, bo jest suką... Ale się nie lubimy, więc z chęcią pooglądam ten cały cyrk. Kiedy skończyła się wolna piosenka, podszedłem do Ray'a, który przyszedł ze swoją dziewczyną Christą.

-Siemka Ray-przywitałem go- Czemu nie powiesz temu swojemu przyjacielowi, że Stella jest wredną suką?

-Przecież to nie moja sprawa z kim się umawia...-odparł

-Niby nie, ale jako dobry przyjaciel powinieneś mu o tym wspomnieć.. Czyż nie?

-Gerard... Odpuść sobie -westchnął

Następnego dnia, kiedy szukałem książek do matmy w mojej szafce, podeszła do mnie Lindsey.

-Zgadnij co się stało - odezwała się na powitanie

-Też się cieszę, że cię widzę skarbie. No co się takiego stało? -spytałem

-Frank chodzi z Stellą!

Na początku nie wiedziałem jak zareagować....  Ale już po chwili tarzałem się po podłodze ze śmiechu.

-To cię tak bawi? -spytała zdziwiona czarnowłosa

-Tak! - odpowiedziałem, dalej śmiejąc się na podłodze

-Boże, Gerard, zachowujesz się jak dziecko- stwierdziła

-Ale za to mnie kochasz-uśmiechnąłem się, próbując opanować śmiech

-Nie rozumiem tylko jednego... Czemu wy się tak nie lubicie?

Dobre pytanie. Czemu nie lubię Franka? Boże, po prostu na mnie wpadł na korytarzu i trochę się powyzywaliśmy. I to jest ten powód do nienawiści? 

-Tak jakoś... -odparłem wstając z podłogi

-Może dasz mu szansę? -zaproponowała Lin

-Po co? Skoro jemu nie zależy na dogadaniu się, to ja tym bardziej nie będę się starał. A póki co przynajmniej mam jakiegoś kozła ofiarnego. 

Frank

Minął już prawie cały wrzesień, a moje kłótnie z Gerardem nie ustępowały. No, ale miałem wspaniałą dziewczynę, więc sprzeczki z czarnowłosym mnie w ogóle nie obchodziły.

Na lekcji wychowawczej, pani powiedziała, że szykuje się wycieczka trzydniowa. Od razu wiedziałem, że będzie się działo. No i nie pomyliłem się.

Nasza kochana nauczycielka wybierała kto ma być z kim w pokoju. Niestety musiałem być z Gerardem, ale na szczęście był też Ray.

Rano, po pierwszej nocy obudziłem się dosyć wypoczęty. Zauważyłem, że Gerard jeszcze spał, a Ray grał w coś na telefonie.

-Od kiedy nie śpisz?- spytałem Ray'a, a on spojrzał na mnie i zaczął się chichrać

-Co? -zdziwiłem się

-Popatrz do lustra -odpowiedział, cały czas szaleńczo się chichrając

Szybko wstałem z łóżka i podszedłem do szafy , na której wisiało lustro. Miałem usta pomalowane szminką, na policzkach tonę pudru i jeszcze jakiś różowy cień do powiek. W końcu Gerard również się przebudził i widząc mnie stojącego przed szafą w makijażu nie mógł powstrzymać śmiechu.

-Zajebiście wyglądasz- uśmiechnął się, a po chwili znowu wybuchnął śmiechem

-Zamknij morde cwelu- warknąłem

-Franczesko, nie denerwuj się -zaśmiał się

W myślach już szykowałem zemstę. Pomysłów miałem 100, ale w końcu wybrałem jeden.

-Dobra, za niedługo jest śniadanie, więc idę się szybko umyć, jakby to kogoś interesowało -odparł Gerard i wstał z łóżka- Franczesko, chcesz wziąć ze mną kąpiel? -zaśmiał się- Chociaż nie... Pod prysznicem woda zmyje twój makijaż i ukaże się potwór...

Na moje szczęście prysznice nie były w pokojach, tylko na korytarzach. Kiedy Gerard wszedł do łazienki, szybko zakradłem się i podwędziłem mu ręcznik i ciuchy, a potem schowałem je w pokoju dziewczyn. Po 10 minutach, w całym pensjonacie było słychać jego krzyk:

-Frank ty pierdolony chuju! Oddawaj moje ciuchy! Masz przerąbane! Frank!!

Razem z Ray'em popłakaliśmy się ze śmiechu.

-Ej, może oddaj mu te ciuchy- powiedział w końcu Ray

-Nie. Jeśli ich nie dostanie, to chyba będzie musiał lecieć nago przez cały pensjonat, a to będzie jeszcze bardziej zabawne- stwierdziłem z uśmiechem

W końcu Gerard faktycznie był zmuszony biec bez ubrań do naszego pokoju. Kiedy tylko do niego wpadł, szybko się ubrał i spiorunował mnie wzrokiem.

-Bardzo zabawne, Franczesko -warknął

-Ja się uśmiałem... Ray chyba też- uśmiechnąłem się, próbując powstrzymać śmiech

Wyszedł z pokoju trzaskając drzwiami.

-Ale go rozwścieczyłeś...- stwierdził Ray

Następnej nocy, postanowiłem być czujny. Chciałem nie spać przez całą noc, ale w końcu i tak zasnąłem. Rano obudził mnie Ray.

-Wstawaj, za chwilę śniadanie -uśmiechnął się

Szybko podszedłem do lustra i o dziwo nie miałem nic narysowanego na twarzy.

-Co to kurwa jest?!- usłyszałem Gerarda

Nie zwróciłem na niego uwagi tylko nadal przyglądałem się swojemu odbiciu. Wtedy zauważyłem, że mam coś napisanego na ręce. "Pieprzyłem się z Gerardem". Ok, to na pewno była sprawka Ray'a. Nawet on przeciwko mnie?

-Ray ty cwelu! -krzyknął Gerard- Za ten napis to masz przejebane!

Popatrzyłem na czarnowłosego i zobaczyłem, że on ma napisane na ręce "Pieprzyłem się z Frankiem".

-Dla formalności, to jest napisane markerem, więc trochę z tym pochodzicie -zaśmiał się Ray

Spiorunowałem go wzrokiem, a potem spojrzałem na rękę. Nic lepszego nie mógł wymyślić. 

Dobrze, że wycieczka była tylko trzydniowa, bo inaczej źle by się to skończyło.